Jelenia

  • jest
  • SPOKO
0
  • Brak produktów w koszyku.
Jelenia jest SPOKO © 2019-2025

Kategoria: Bestiariusz jeleniogórski 5

Wieczorna Zorza - Bestiariusz Jeleniogórski
22 lutego 2024

— Tatku, a czy wszystkie mamidła są złe?  — Wszystkie — odparł barczysty mężczyzna, który przystanął, by złapać tchu.  — A te piękne?  — Te są najgorsze.  — Ale dlaczego?  — Bo mamią urokiem, byś się w nich zatracił, byś zboczył ze szlaku, byś wszedł między mgły, a potem… — schylił się, chwycił grudkę śniegu, uniósł wysoko rękę i zacisnął dłoń z całych sił. — A potem wycisną z ciebie...

Fen - Bestiariusz Jeleniogórski
22 lutego 2024

Władca Górskich Wichrów, Pan Zniszczenia, Siewca Wiatrołomów. To popularne określenia, na które możemy natknąć się w jelarskich bajaniach. Wszystkie one tytułują jedną z najbardziej znanych sudeckich Bestii, zwaną również jako Fen.  Ta gargantuiczna mara to byt wędrowny. Kilka razy w roku nawiedza Kotlinę, zwiastując przetasowania w pogodzie, a nierzadko również zapowiadając zmiany pór roku. Ze względu na swój monstrualny...

Kosodrzewiec
28 lipca 2023

  Pan Karłowatego Lasu, władyka korzennego labiryntu, opiekun stoków. Na przestrzeni wieków, kiedy Jelarze żywot swój wiedli w cieniu Gór Olbrzymich, w wiele nazw starano się mamidło oblec. Jednak to właśnie Kosodrzewcem byt ten określano najczęściej i nie jest to bynajmniej kwestia przypadku.Ta cudaczna istota ni to zwierz, ni to roślina, z wyglądu przypomina pnący się, chaotyczny splot korzeni zwieńczony pyskiem jelenia, a jego...

Pętlik - Bestiariusz Jeleniogórski
28 lipca 2023

Gdy otrząsnął się z letargu, spojrzał ku zachodnim rubieżom. Słońce powoli chyliło się ku upadkowi, a wydłużające się cienie rozpoczynały swój niemy pochód na wschód. Niestrudzenie brnęły przed siebie, by świadkować narodzinom nocnej pani, która czarną kirą miała wkrótce przysłonić karkonoskie niebo.  Zimny wiatr wił się niczym piskorz, unosząc na swych barkach kąsające drobinki lodu. Górski żywioł atakował...

Zwieszcz
28 lipca 2023

  Zwieszcz jest Bestią wędrowną. W towarzystwie wiatru przemierza Kotlinę, przybierając formę długich, białych smug ciągnących się po błękitnym niebie. Zawieszone w przestworzach mamidło, wypatruje rozległych, pierzastych chmur, w których mogłoby zagnieździć się na dłużej. Kiedy w końcu odnajdzie odpowiednie kłębowisko, zagrzebuje się w nim, powoli wysysając z niego wilgoć. Obżarstwo Zwieszcza nie trwa jednak zbyt...

Facebook Instagram