Szalej
"W szponach szaleństwa"Ścieli szczyty gęstą mgłą,Srogim mrozem ostrzy kły.Jego szpony skały tną,Dudni wicher, gdy jest zły.Wznieci zamieć, z życia drwiąc,Kiedy ryczy, wszystko drży.Las przetrzebi, drzewa rwąc,W jego ślepiach śmierć się skrzy.Gdy wzniesienia skuje lód,Prze od mrocznej Bestii chłód.Olbrzym wśród Olbrzymich Gór,Szalej — czarciej zimy twór.Z rozprawy: "O karkonoskich zawieruchach".[fragmenty pochodzą z...